Eibarko euskara hiztegia
    
    
    
        
    
    
    
        
            
            
                
                    
                            larri
                        
                    
                    
                    
 
 
    
        
    1.
        
        
        
        iz. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Apuro,
                
                
                
                premura,
                
                
                
                angustia,
                
                
                
                congoja,
                
                
                
                gravedad,
                
                
                
                importancia.
                
                
            
            
             
              
            
            
                Dukia berihala konturatu zan larri haundixagaz. (Ibilt 489).
 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                 "Se emplea como sufijo para significar diversos estados fisiológicos" (TE, 514).
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    2.
        
        
        
        izond. 
        (
OEH).
            
                
                
                
                Grande,
                
                
                
                importante,
                
                
                
                grave.
                
                
            
            
             
              
            
            
                [Ipuiñetan] ta batez be fraille gizajuak euren gain dittuela burlarik larrixenak. (Ibilt 453).
 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    3.
        
        
        
        izond. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Rodado (canto),
                
                
                
                áspero,-a,
                
                
                
                basto,-a,
                
                
                
                grueso,-a.
                
                
            
            
            
             
            Lodiruzkua, ez zehia; latza.
                
             
             
              
            
            
                Errekatiko harri larrixa ekarri bihar destazu. / Me tienes que traer cascajo del río. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                        Ik. 
                            
                            lakar, 
                            
                            latz.
                            
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    4.
        
        
        
        adlag. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Apuradamente,
                
                
                
                con apuros,
                
                
                
                con dificultad,
                
                
                
                angustiado,-a.
                
                
            
            
            
             
            Estuasunian, kezkaz, estu eta larri.
                
             
             
              
            
            
                Indar barik, larri ebizen. Taillarrik gehixenak geldittuta. (Zirik 65).
 / 
            
                
                Ordu hartan larri zan, zorrez beteta. / En aquel momento se encontraba apurado, lleno de deudas. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    5.
        
        
        
        adlag. 
        (
ETNO).
            
                
                
                
                Enfermo,
                
                
                
                con malestar.
                
                
            
            
            
             
            Erdi-gaixorik, ondoezik, osatu ezinda; gehixenetan tripetako gaitzen batekin.
                
             
             
              
            
            
                Azkenaldixan ez dakit zer dakaten, baiña larri nabil, nere onera bueltau ezinda. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                        Ik. 
                            
                            ondoezik.
                            
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                    
 
 
    
        
    6.
        
        
        
        izond. 
        (
TE).
            
                
                
                
                Áspero,-a,
                
                
                
                de grano grueso,
                
                
                
                basto,-a,
                
                
                
                granuloso,-a.
                
                
            
            
            
             
            Lodixa, latza, ez fiña.
                
             
             
              
            
            
                Larri urten desku arto-urunak. / La harina de maíz nos ha salido áspera. / 
            
                
                Arturuna eralgitzerakuan, fiña behera jausten zonan eta larrixa galbaian geratu. 
            
                
                
                
                 
                    
                        
                    
                        
                    
                        
                    
                
                
                
                
                            
                 
 
 
                    
                    
                    
                 
                
                
            
                
                 
                    
                        
                    
    
        
            larri agertu.
        
    
    esap. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Verse apurado,-a,
            
        
            
            verse mal.
            
        
    
    
    
    
        Larri agertu naiz sasoiz heldutzeko. / Me he visto apurado para llegar a tiempo. 
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            larri egon.
        
    
    esap. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Estar inquieto-a,
            
        
            
            estar nervioso,-a,
            
        
            
            estar apurado,-a.
            
        
    
    
    
    
        Larri nago barrixak jakiñ arte. / Estoy inquieto hasta saber las noticias. 
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            larri ibili.
        
    
    
    
    
    (larri ibilli).
    
esap. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Andar angustiado,-a,
            
        
            
            andar apurado,-a.
            
        
    
    
    
    
        Larri nabil nere burua ezkutau ezinda. / Ando angustiado no pudiendo ocultarme. 
    
    
     
        
            
        
            
        
            
        
    
    
                    
                 
                 
                
            
                 
                    
                        
                    
    
        
            larri-larri egin.
        
    
du
    
esap. 
    (
OEH).
    
        
        
            
            Acongojar(se),
            
        
            
            apurar(se).
            
        
    
    
    
    
        Larri-larri ein da esan zetsan. (Zirik 64).